Fiscale identiteitsfraude

Stel, een crimineel vraagt via DigiD op uw naam ruim € 22.000 kinderopvangtoeslag aan. Hoe kan dat? Misschien omdat u uw identiteitskaart bent kwijtgeraakt. Vervolgens keert de Belastingdienst op uw naam een voorschot van ruim € 8.500 uit, uiteraard naar een bankrekeningnummer dat de crimineel heeft gewijzigd. Als de fraude aan het licht komt, vordert de Belastingdienst bij u het uitgekeerde bedrag terug. Had u maar beter op uw identiteitskaart moeten letten, is de redenering. Helaas is dit waar gebeurd. Wat besliste de rechter? Op de zitting gaf de Belastingdienst toe dat duidelijk is dat het slachtoffer de aanvraag niet zelf heeft ingediend. Rechtbank Den Haag acht aannemelijk dat het slachtoffer niet op de hoogte was van de aanvraag, zodat deze niet aan hem kan worden toegerekend. De inspecteur had bovendien moeten twijfelen aan de juistheid van de aanvraag gelet op de leeftijd van het slachtoffer, het in de aanvraag vermelde aantal kinderen in de leeftijd van 3 en 4 jaar en het aantal opvanguren. De inspecteur had nader onderzoek moeten doen alvorens een voorschot uit te keren. Verder had de inspecteur na het wijzigen van het rekeningnummer moeten controleren of deze wijziging juist was. Kortom, de inspecteur had het voorschot niet bij het slachtoffer mogen terugvorderen. Opluchting dus voor het slachtoffer. De vraag blijft wel hoe deze DigiD-fraude kon plaatsvinden, ondanks de maatregelen die tegen DigiD-fraude zijn genomen. Niet duidelijk is geworden of de verloren identiteitskaart een rol heeft gespeeld en zo ja welke.